Σπινθήρας
Μηνιαία Επιθεώρηση για τον Άνθρωπο και τη Γνώση
Μηνιαία Επιθεώρηση για τον Άνθρωπο και τη Γνώση
Η Ιστορία είναι η διαδρομή του Ανθρώπου στο Χρόνο και η εξελικτική πορεία του από το Χάος προς τη Ζωή και από το Άτομο στην Κοινωνία
Σύμβουλος έκδοσης: Γ. Η. Ορφανός - Απτεραίος (apteraios@yahoo.com)
09 Ιούνη 2009, τόμος 1, τεύχος 6, Θέματα:
- Για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (της σύνταξης)
- Στη μακρινή Αυστραλία (Ταξίδια)
- Η «Αινειάδα» και ο Βιργίλιος (Λογοτεχνία)
- Υπέρταση και σύγχρονος άνθρωπος (Υγεία)
- Ν. Πλάτων και Κρήτη (Αρχαιολογία)
- Η «Γεννάδειος» Βιβλιοθήκη (Βιβλίο)
- Ιντερνέτ – «κατάσκοπος»; (Επιστήμη)
Για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
M.M.E. ή μέσα μαζικής ενημέρωσης, ως γνωστόν, ονομάζονται το ραδιόφωνο, η τηλεόραση, ο Τύπος, που, τελειοποιώντας σύμφωνα με τους φρενήρεις ρυθμούς της εποχής μας τα μέσα τους, βρίσκονται πάντοτε στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας κι ενημερώνουν (οφείλουν αντικειμενικά και σφαιρικά!) την κοινωνία σε ό,τι αφορά τα κοινωνικοπολιτικά, πολιτιστικά, επιστημονικά ή άλλα ενδιαφέροντά της.
Τα Μ.Μ.Ε. ενημερώνουν τον κόσμο για το τοπικό, εθνικό, παγκόσμιο «γίγνεσθαι» και βοηθούν τα άτομα στην προσπάθειά τους να βρουν το πολιτικό τους προσανατολισμό μέσα στο σύγχρονο κοινωνικό -ιδεολογικό «λαβύρινθο». Συνάμα, συμβάλλουν στην αδιάλειπτη πνευματική συνέχεια ενός έθνους ή στην ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των λαών και των πολιτισμών, ιδίως όταν προβάλλουν τα πολιτιστικά δημιουργήματα ή ήθη κι έθιμα προγενέστερων ιστορικών περιόδων ή της σύγχρονης εποχής του ίδιου του έθνους και άλλων λαών. Συχνά, τα Μ.Μ.Ε. προτείνοντας υλοποιήσιμες λύσεις σε καθημερινά κοινωνικά και προσωπικά «φλέγοντα» ζητήματα προβληματίζουν και βγάζουν από την αδράνεια τα μέλη μιας οργανωμένης ανθρώπινης κοινωνίας και απαλλάσσοντας όσους εθελοτυφλούν από το στείρο φανατισμό, τις δογματικές προκαταλήψεις και την εσκεμμένη αμάθεια τους δείχνει πώς να συμμετέχουν κι αυτοί ενεργά σε κάθε κοινωνική λειτουργία ως ώριμοι και συνειδητοποιημένοι πολίτες.
Στα αρνητικά τους, όμως, εντάσσεται η προσπάθεια αποπροσανατολισμού ή διαμόρφωσης εσφαλμένης γνώμης ενός συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου, σε έναν αγωνιώδη αγώνα εξυπηρέτησης ιδιοτελών ή -συνηθέστερα- στενών μικροκομματικών συμφερόντων. Έτσι, καλλιεργούν καταστροφικά, αντικοινωνικά μίση μεταξύ των πολιτών, φανατίζουν χωρίς λόγο κι εκμεταλλευόμενα ευκαιριακές συγκυρίες επιδίδονται σε «κιτρινισμό» (εισβολή στον ιδιωτικό βίο των πολιτών, λασπολογίες, σκανδαλοθηρίες, σπίλωση δημοσίων λειτουργών, σκόπιμη «συσκότιση»- τεχνητή ένταση για αόρατους ή ήσσονες «κινδύνους», προβολή δημαγωγικών προτύπων και τακτικών, επιβολή αντιδημοκρατικών -ανελεύθερων - αντικοινωνικών ιδεών κ.α.). Δημιουργούν συχνά ψεύτικα πρότυπα στους νέους, αλλοτριώνουν τους μεγαλύτερους και κρατούν με ειδική προπαγάνδα σε λήθαργο ή φίμωση όσα από τα μέλη μιας κοινωνίας είχαν την ικανότητα να αποκαλύψουν τη γύρωθε «σαπίλα» και να την ανατρέψουν!
Εάν εμείς ως πολίτες οφείλουμε να μη δεχόμαστε άκριτα & αβασάνιστα ό,τι διαβάζουμε στην εφημερίδα ή βλέπουμε στην τηλεόραση, αλλά να ελέγχουμε, να αξιολογούμε και να επεξεργαζόμαστε με αλάνθαστο κριτήριο την ορθή κοινή λογική ώστε να διακρίνουμε, χωρίς αυθεντίες και δόγματα ή απωθημένα, έγκαιρα τι είναι έγκυρο, έχουν και τα Μ.Μ.Ε. κάποια όρια, πρέπει να διέπεται η ορθή λειτουργία τους, για να έχει κοινωνικό προορισμό, κάποιες προϋποθέσεις.
Τα Μ.Μ.Ε. πρέπει να υποστηρίζουν τη δημοκρατία, γιατί αυτή κατοχυρώνει, εξασφαλίζει και θωρακίζει συνταγματικά την ελευθερία διακίνησης ιδεών και την ελευθερία του Τύπου, εντύπου κι ηλεκτρονικού. Η ενημέρωση για ένα καθημερινό παγκοίνως γνωστό γεγονός πρέπει να παρέχει τη δυνατότητα σε όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές να παρουσιάσουν τις θέσεις τους και να είναι αντικειμενική, δίχως να κλίνει η πλάστιγγα προς τους μεν ή τους δε.
Απαιτείται από τα Μ.Μ.Ε. να σέβονται τον αναγνώστη και τον ακροατή ως νοήμονες ανθρώπους, που δε δέχονται χωρίς κριτική σκέψη ό,τι τους προβάλλουν, αλλά ζητούν έγκυρη και έγκαιρη πληροφόρηση για τα καθημερινά δρώμενα. Ο κόσμος έχει βαρεθεί από τα εμπορικά κριτήρια, με τα οποία συνήθως γίνεται η επιλογή των θεμάτων, και αναζητά από τα Μ.Μ.Ε. να βρουν το ήθος και το ανάστημα να ανοίξουν τους «φακέλους» των χρονιζόντων αλύτων πραγματικών του προβλημάτων, ώστε με τη σειρά τους να «ευαισθητοποιηθούν» οι αρμόδιοι κοινωνικοπολιτικοί κρατούντες.
Απαλλασσόμενα, λοιπόν, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης από τα στενά διαπλεκόμενα μικροπολιτικά συμφέροντά τους, τάσσονται στην υπηρεσία του λαού και -καθώς γνωρίζουν πια ποια είναι τα όριά τους!- πιάνονται χέρι - χέρι στον απρόβλεπτο όσο και μακρύ, ανηφορικό δρόμο της κοινωνικής αναδιάρθρωσης και του ξεσκαρταρίσματος από κάθε μικρόνου «σαπίλα»...
(Της σύνταξης)
Ταξίδια
Στη μακρινή Αυστραλία
Σήμερα, με τη «βοήθεια» στοιχείων από το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών, θα αποπειραθούμε ένα υπερατλαντικό ταξίδι. Θα μεταβούμε στη μακρινή για την Ελλάδα Αυστραλία των καγκουρό και θα γνωρίσουμε το Σίδνεϋ και μια «συγγενή» μας, λόγω της παρουσίας σημαντικού σε αριθμό ελληνικής καταγωγής πληθυσμού, πόλη, τη Μελβούρνη.
Η Αυστραλία, λοιπόν, όπως μαθαίναμε και στο σχολείο, θεωρείται η μικρότερη σε μέγεθος ήπειρο αλλά και η έκτη μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο. Ο πληθυσμός της βρίσκεται συγκεντρωμένος κατά μήκος των ανατολικών και νοτιοανατολικών ακτών της. Πρωτεύουσά της είναι η Καμπέρα, που είναι η έδρα του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου, έχει μόλις 320 χιλιάδες κατοίκους και βρίσκεται σε μια περιοχή κυρίως αγροτική. Το κέντρο της είναι χτισμένο γύρω από μια λίμνη. Διαθέτει αξιόλογο ερευνητικό Ινστιτούτο και δύο Πανεπιστήμια.
Σ’ ό,τι αφορά τη Μελβούρνη (φωτογραφία), πρόκειται για την τρίτη σε μέγεθος «ελληνική πόλη» (με 200.000 ομογενείς), βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της ηπείρου. Κτισμένη στις όχθες του ποταμού Γιάρα, πρωτοκατοικήθηκε το 1835, ενώ πήρε το όνομά της από τον τότε Πρωθυπουργό, τον Λόρδο Μέλμπουρν, το 1837. 
Αποτελεί δραστήριο βιομηχανικό και πολιτιστικό κέντρο, με 4 εκ. κατοίκους, ενώ είναι και πρωτεύουσα της ομόσπονδης Πολιτείας της Βικτωρίας. Η αρχιτεκτονική της φέρει τη βρετανική παράδοση συνδυασμένη με μοντέρνα στοιχεία, ενώ σφύζει από πολιτιστική κίνηση.
Το Σίδνεϋ, που είναι ο επόμενος σταθμός μας, έχει χτιστεί στις δυο πλευρές του Πορτ Τζάκσον, στην εκβολή του ποταμού Παραμάτα, ενώ εκτείνεται μέχρι και τον κόλπο του Μπότανι. Έχει 4 εκ. κατοίκους και αποτελεί σημαντικό λιμάνι για την εξαγωγή αγροτικών προϊόντων, καθώς και το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο της χώρας. Για μια πρώτη άποψη του κέντρου της πόλης, συνίσταται μια βόλτα με το monorail (εναέριος σιδηρόδρομος). Σημαντικά αξιοθέατα αποτελούν οι στρατώνες της Κουίνς Σκουέαρ, το Νομισματοκοπείο, το Γλόστερ Χάουζ και η Όπερα. Το Σίδνεϋ αποτελεί σημαντικό πνευματικό κέντρο της χώρας, με τρία πανεπιστήμια, ένα πολυτεχνείο, ένα ωδείο, μια Σχολή Καλών Τεχνών και πολλά μουσεία. Το 2000 διεξήχθησαν επιτυχώς στο Σίδνεϋ οι 27οι θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες.
Λογοτεχνία
Η «Αινειάδα» και ο Βιργίλιος
Ο Όμηρος και τα έπη του, «Ιλιάδα» και «Οδύσσεια», άσκησαν σημαντική επιρροή σε αρκετούς μεταγενέστερούς τους ποιητές και συγγραφείς, όχι μόνον Έλληνες, αλλά και ξένους. Από τους σημαντικότερους ποιητές που άντλησαν το θέμα τους από τον τρωικό μύθο, μα τον προέκτεινε όπως αυτός ήθελε για να χρησιμοποιήσει την ιστορία που αφηγείται στους αναγνώστες/ ακροατές του ως ιδεολογικό υπόβαθρο των αξιών και των αρχών των προσωπικών του και της εποχής του υπήρξε, αναμφίβολα, ο Ρωμαίος ποιητής, Βιργίλιος Πούμπλιος Μάρο (φωτογραφία).
Έζησε στο β’ μισό του 1ου αιώνα, από το 70 έως το 19 π.Χ.. Πέρα από τα «Γεωργικά» του και τις υπό την επήρεια της ποίησης του Θεόκριτου «Εκλογές», η φήμη του ποιητή οφείλεται σε ένα έργο που ο ίδιος ο Βιργίλιος, ενόσω ζούσε, μάλλον, είχε … «αποκηρύξει», γιατί δεν ήθελε να το κυκλοφορήσει. Ο λόγος για την «Αινειάδα». Εδώ, ο ποιητής περιγράφει τις περιπέτειες του Αινεία από την άλωση της Τροίας ώσπου να φτάσει στο Λάτιο, όπου βρήκε μια νέα πατρίδα και ίδρυσε τη Ρώμη και έγινε έτσι ο πρόγονος όλων των Ρωμαίων. Η «Αινειάδα», απ’ όπου συνάγεται η ιστορική και ηθική αποστολή της Ρώμης, έγινε το εθνικό έπος των Ρωμαίων που απετέλεσε από την αρχαιότητα μέχρι την εποχή του μπαρόκ σημείο αναφοράς για την ποίηση υψηλού επιπέδου. Υγεία
Υπέρταση και σύγχρονος άνθρωπος
Μέσα στο καθημερινό του τρέξιμο, για να ανταποκριθεί στις βιολογικές και υλικές του ανάγκες ο άνθρωπος συχνά καλείται ν’ αντιμετωπίζει και προβλήματα με την υγεία του. Η πλειοψηφία των σύγχρονων ανθρώπων υποφέρει, είτε εν γνώσει τους είτε εν αγνοία, από υπέρταση, η οποία . Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της ιατρού Α. Μοσχοβάκη (http://anastasiamoschovaki1.blogspot.com/2007/07/blog-post_9374.html), ένας άνθρωπος, ανεξάρτητα από φύλο ή ηλικία, θεωρείται υπερτασικός «όταν ο μέσος όρος των μετρήσεων της διαστολικής πίεσης («μικρή» πίεση), είναι μεγαλύτερος ή ίσος από 90mmHg, όπως μετράται με ειδικά όργανα, τα επαγγελματικά ιατρικά πιεσόμετρα. Υπέρταση έχετε επιπροσθέτως και όταν ο μέσος όρος των μετρήσεων της συστολικής πίεσης («μεγάλη» πίεση), είναι μεγαλύτερος ή ίσος από 140mmHg.
Σε περίπτωση που υπάρχουν παθολογικά ευρήματα κατά την ιατρική παθολογική εξέταση, όπως αυξημένο σάκχαρο, χοληστερόλη, καρδιακή ή νεφρική πάθηση, τα όρια αυτά είναι συχνά πιο αυστηρά. Επομένως σε αυτές τις περιπτώσεις, μόνο ο καλός κλινικός ιατρός μπορεί να καθορίσει τα ιδανικά επίπεδα πίεσης. Η ελληνική τακτική της παρακολούθησης της πίεσης στο φαρμακείο, είναι λανθασμένη, διότι τα κοινά όρια της πίεσης, συχνά δεν ισχύουν για πολλά άτομα.Μία μόνο παθολογική τιμή δεν θέτει την διάγνωση της υπέρτασης, αποτελεί όμως ένδειξη για περαιτέρω μετρήσεις
Η υπέρταση, σημειώνει η κ. Μοσχοβάκη, προκαλεί βλάβες σε όλα τα ζωτικά όργανα. Χωρίς την ενδεικνυόμενη φαρμακευτική αγωγή, ο υπερτασικός κινδυνεύει από εγκεφαλικό επεισόδιο, νεφρική πάθηση, απόφραξη καρδιακής αρτηρίας, διαταραχές οράσεως και άλλες παθήσεις. Ο κίνδυνος δυσμενών επιπλοκών είναι μεγαλύτερος, εάν ο υπερτασικός καπνίζει, έχει υψηλή χοληστερόλη αίματος, καταναλώνει αυξημένη ποσότητα αλκοόλ ή πάσχει από ορισμένα νοσήματα όπως σακχαρώδη διαβήτη, αποφρακτική αγγειοπάθεια, μεταβολικό σύνδρομο.».
Αρχαιολογία
Νικόλαος Πλάτων και Κρήτη
100 χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από τη γέννηση ενός σημαντικού αρχαιολόγου, του Νικολάου Πλάτωνος (φωτογραφία/ γεννήθηκε 8 Ιανουαρίου 1909 Κεφαλονιά - πέθανε 28 Μαρτίου 1992 Αθήνα/ βλ. http://www.odusseia.gr/odusv6_2004/platon%20ell.htm), του οποίου η αρχαιολογική σκαπάνη και η επιστημονική σκέψη και δράση είναι στενά συνυφασμένη με την Κρήτη. Ο Νικόλαος Πλάτων, πέραν των άλλων, πρότεινε στο Συνέδριο Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Αμβούργου το 1958 ένα διαφορετικό σύστημα χρονολόγησης του μινωικού πολιτισμού στηριγμένο κυρίως στις μεταβολές του ανακτορικού συστήματος με την εναλλακτική χρονολογική αλληλουχία: Προανακτορική (ΠM I–MM I), Πρωτοανακτορική (MM I–MM III), Νεοανακτορική l (MM III–ΥΜ II [ΥΜ IIIa στην Κνωσσό]) και Μεταανακτορική (ΥΜ III).
Ο Πλάτων αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών –τμήμα Φιλολογίας και Αρχαιολογίας- και έκανε τη διπλωματική του στην “Ecole Pratique des Hautes Etudes» του Παρισιού. Ξεκίνησε τις αρχαιολογικές του έρευνες το 1930, ως βοηθός στο Μουσείο Ηρακλείου. Έπειτα από μερικά χρόνια αναγορεύεται σε Έφορο Αρχαιοτήτων της Βοιωτίας, θέση την οποία κρατά για δύο μόνο χρόνια.
Το 1937 πήγε στο Παρίσι για επιπλέον σπουδές και το 1939 έγινε Έφορος Αρχαιοτήτων Ανατολικής Κρήτης και Διευθυντής του Μουσείου Ηρακλείου. Άρχισε και έφερε εις πέρας τις ανασκαφές στο ανατολικότερο κέντρο της Κρήτης, στη Ζάκρο. Το 1945 η ιδιότητά του ως Έφορος επεκτείνεται σε όλη την Κρήτη, θέση την οποία κατέχει έως το 1962.Στις προσωπικές του προσπάθειές οφείλεται η διάσωση των ευρημάτων-εκθεμάτων του Μουσείου του Ηρακλείου, το κτίριο του οποίου έπαθε μεγάλες ζημιές κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Επίσης κατόρθωσε να κηρυχθεί η Κνωσός ουδέτερη ζώνη και έτσι δεν βομβαρδίστηκε το ανάκτορο. Το 1951 ο ίδιος ανέλαβε την επανέκθεση των αρχαιολογικών ευρημάτων στο επιδιορθωμένο Μουσείο. Το εγχείρημα περατώθηκε τον επόμενο χρόνο. Από το 1960 έως και το 1962 ο Ν. Πλάτων, εκτός από τις θέσεις που κατείχε, ήταν και Έφορος της αρχαιολογικής περιφέρειας Αθηνών και διευθυντής του Μουσείου της Ακροπόλεως.
Το 1962 ανέλαβε την αρχαιολογική περιφέρεια της Βοιωτίας και πραγματοποίησε ανασκαφές στη Θήβα. Καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης θα αναλάβει το 1965.
Όταν, όμως, η δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967 τον διόρισε παρά τη θέλησή του Πρύτανη, αυτός παραιτήθηκε. Και το 1974, ο Νικόλαος Πλάτων γίνεται Καθηγητής του νεοσύστατου τότε Πανεπιστημίου Ρεθύμνου, στο οποίο και ετέλεσε το μεγαλύτερο μέρος της πανεπιστημιακής του δράσης και των ερευνών του, μέχρι το 1981.
Η ακαδημαϊκή κοινότητα αμέσως αποδέχθηκε το χρονολογικό σχήμα του Πλάτωνος, χωρίς, όμως, να απορρίψει ό,τι είχε προτείνει ο Άγγλος Άρθουρ Έβανς στο α’ μισό του 20ου αιώνα βάσει όσων είχε βρει στην Κνωσό.
Από τον κόσμο του βιβλίου
Η «Γεννάδειος» Βιβλιοθήκη
Από τις παλαιότερες και πληρέστερες βιβλιοθήκες της Αθήνας και της Ελλάδας ολόκληρης, η «Γεννάδειος» Βιβλιοθήκη (φωτογραφία/ πηγή για το παρόν άρθρο: http://www.ascsa.edu.gr/index.php/gennadiusgreek/index.php) άνοιξε τις πύλες της το 1926, για να στεγάσει την από το 1922 σημαντική δωρεά στην εν Αθήναις Αμερικάνικη Σχολή Κλασικών Σπουδών των 26.000 τόμων βιβλίων του διπλωμάτη και βιβλιόφιλου Ιωάννη Γεννάδιου (1844 – 1932). Ο Γεννάδιος ήταν ένας παθιασμένος συλλέκτης βιβλίων που πίστευε στη συνέχεια του ελληνικού πνεύματος από την αρχαιότητα μέχρι τη νεότερη εποχή. Σήμερα, 80 σχεδόν αργότερα, η Βιβλιοθήκη κατέχει μία μοναδική ερευνητική συλλογή, η οποία περιλαμβάνει περισσότερους από 116.000 τόμους βιβλίων, καθώς και σπάνιες βιβλιοδεσίες, αρχεία, χειρόγραφα και έργα τέχνης που αναφέρονται στην ελληνική παράδοση και τους γείτονες πολιτισμούς.
Η «Γεννάδειος» στεγάζεται σε ένα κτήριο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής σημασίας, ακριβώς απέναντι από τις κεντρικές κτηριακές εγκαταστάσεις της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών. Στο διάβα του χρόνου, η Βιβλιοθήκη έχει αναδειχθεί σε ένα διεθνώς αναγνωρισμένο κέντρο μελέτης της ελληνικής ιστορίας, λογοτεχνίας και τέχνης από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή. Συμμετέχει, επίσης, σε ερευνητικά προγράμματα, καθώς και σε προγράμματα ψηφιοποίησης. Πολύ συχνά, μάλιστα, διοργανώνει διαλέξεις, σεμινάρια, συναυλίες, εκθέσεις και προβαίνει σε εκδόσεις.Διεύθυνση: Σουηδίας 61, ΤΚ 106 76 Αθήνα, Τηλέφωνο: 210 – 72.10.536 και Φαξ: 210 – 72.37.767.
Επιστήμη
Internet – «κατάσκοπος»;
Πολλά λάγονται και γράφονται για τη συμβολή του Internet στην καθημερινή ζωή των σύγχρονων, ανεξάρτητα από ηλικία και φύλο και μορφωτικό επίπεδο, ανθρώπων. Αρχές του περασμένου Μάη, η γαλλική Γερουσία ενέκρινε οριστικά το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο κατά της ηλεκτρονικής πειρατείας, το οποίο προβλέπει διακοπή των διαδικτυακών συνδέσεων για όσους επιμένουν να κατεβάζουν παράνομα μουσική και ταινίες.
Την ίδια στιγμή, το Internet διευκολύνει την έκφραση των ιδεών και των συναισθημάτων του καθενός μας, αλλά ήδη άρχισε να «τριγυρνά» αθέατα στο διαδίκτυο μια νέα γενιά προγραμμάτων λογισμικού που καταλαβαίνει το συναισθηματικό περιεχόμενο όσων γράφουμε στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και τα blogs.Αυτά τα λεγόμενα «εργαλεία ανάλυσης συναισθημάτων» (βλ. το σχετικό ρεπορτάζ στο http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1017717) αποτελούν παρακλάδι ενός ευρύτερου τομέα της επιστήμης της πληροφορικής, που προσπαθεί να διδάξει στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές να καταλαβαίνουν τα συναισθήματα, τα οποία εκφράζονται σε ένα κείμενο, ακριβώς όπως κάνουν οι άνθρωποι. Οι εμπορικές εφαρμογές του νέου πεδίου ήδη άρχισαν να υλοποιούνται στην αγορά.Το νέο λογισμικό ενδιαφέρει, όπως διαφάνηκε εξ αρχής, τις μεγάλες εταιρίες με τα παγκόσμια εμπορικά σήματα (brand names), που θέλουν να ξέρουν τι νιώθουν οι πελάτες και οι υποψήφιοι αγοραστές για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους. Ήδη μια μικρή, αλλά αυξανόμενη, ομάδα εταιριών πληροφορικής αναπτύσσει τέτοιου είδους λογισμικό, που αθόρυβα ψάχνει σε blogs και σε άλλες ιστοσελίδες (π.χ. κοινωνικής δικτύωσης) για να πιάσει το συναισθηματικό σφυγμό όσων γράφονται στο διαδίκτυο σε σχέση με κάποια επιχείρηση και το προϊόν της.
Μια τέτοια εταιρία, σύμφωνα με το New Scientist, είναι η αμερικανική Sentimine, που ανέλαβε με το λογισμικό της να καταγράψει τις on line συναισθηματικές αντιδράσεις του κοινού μετά την παρουσίαση, προ ημερών, της νέας συσκευής ηλεκτρονικής ανάγνωσης (e-reader) Kindle DX της Amazon.
Όπως διαπίστωσε, τα περισσότερα (89%) από τα 1.500 κείμενα και μηνύματα που ανέλυσε, όσον αφορά το συναισθηματικό περιεχόμενό τους, ήσαν «ουδέτερα», το 7% «θετικά» και το 4% «αρνητικά». Το λογισμικό συναισθηματικής ανάλυσης έχει και άλλες χρήσεις, για παράδειγμα να παρακολουθεί τους διαφόρους «πολέμους μίσους» που διεξάγονται στο διαδίκτυο ανάμεσα σε αντίπαλες ιδεολογικές ομάδες, π.χ. με ρατσιστικό ή φοντεμανταλιστικό περιεχόμενο.
Μια άλλη εταιρία, η Lexalytics, έχει δημιουργήσει ένα λογισμικό συναισθηματικής ανάλυσης που χρησιμοποιείται για να επηρεάσει σκοπίμως τι συζητάνε στο Διαδίκτυο οι χρήστες, πριν είναι πολύ αργά. Για παράδειγμα, μπορεί να εντοπίσει ποιά συναισθηματικά φορτισμένα σχόλια για μια εταιρία μπορούν να επηρεάσουν την μετοχή της στο χρηματιστήριο. Με αυτή τη γνώση, το πρόγραμμα είναι σε θέση να συμβουλεύσει ορισμένους ανθρώπους (π.χ. τα διευθυντικά στελέχη της εταιρίας) αν πρέπει να χαμηλώσουν τους τόνους των σχολίων τους ή, αντίθετα, να τους ανεβάσουν.
